پایگاه دانش هاست هاست چیست؟ معرفی انواع هاست یا سرویس های میزبانی وب

هاست چیست؟ معرفی انواع هاست یا سرویس های میزبانی وب

• 
• نویسنده: ادمین تاریخ: 25 تیر 1397 تعداد نوشته: 56 نظرات: بدون نظر تعداد بازدید: 18107 زمان مطالعه: 8 دقیقه

هاست چیست؟

واژه هاست (host) در لغت به معنای میزبان است.
تلفظ صحیح اون در لهجه های آمریکائی و انگلیسی بصورت هُست هستش یعنی دقیقا همانطوری که نوشته می شود.
در ایران بصورت هاست تلفظ میشه و بین همه این مورد جا افتاده است.

در شبکه جهانی وب یا World Wide Web (www)  اصطلاح میزبانی وب (web hosting یا webhosting) بکار برده می شود.
هاست سرویسی بر پایه اینترنت است تا  افراد و شرکت ها بتوانند  نوشته ها، فایل ها (کدها، تصاویر، فیلم ها، صداها، اسناد و نرم افزارها) و نرم افزارهای تحت وب خود را بصورت همیشگی و 24 ساعته در دسترس عموم قرار دهند.

انواع سرویس های میزبانی وب:

در حال حاضر سرویس های میزبانی وب در مقیاس و انواع مختلفی ارائه می شوند.
معمولا شرکت ها برای هر نوعی از سرویس، پلن های مختلفی (بسته ها یا پکیج ها) را تعریف می کنند.
بطور مثال برای نوع اشتراکی سرویس میزبانی وب 4  پلن با نام های قرمز، آبی، قرمز و سبز تعریف میشود.
هر پلن مشخصات متفاوتی را دارد که مشتری بر اساس نیاز خود یکی از پلن ها را سفارش می دهد.
این مشخصات می تواند فضای هاست، پهنای باند، میزان RAM و CPU ، بازدیدهای یکتای روزانه، بازدیدهای همزمان در لحظه، تعداد ارسال ایمیل در ساعت یا روز، تعداد اکانت ایمیل،نوع کنترل پنل هاست، نوع وب سرور، نوع هارد، تعداد addon domain، پارک دامین، تعداد دیتابیس، حداکثر اندازه هر دیتابیس و مکان دیتاسنتر و … باشد.
در ادامه با انواع رایج سرویس های میزبانی وب آشنا خواهید شد:

هاست رایگان (free)

بعضی از شرکتها سرویسهای هاست رایگانی را ارائه میدهند که استفاده از آنها مستلزم پذیرش قوانین و مقررات خاصی هست.
مثلا وب سایتی که هاست رایگان استفاده می کنه باید نام شرکت ارائه دهنده هاست را در تمامی صفحات تبلیغ کند.
معمولا آن را با نام هاست اسپانسری می شناسند.
شعارشان این جمله است : ” با تبلیغ هاستینگ ما در وب سایت خود هاست رایگان دریافت کنید “.
دلیل دیگر ارائه سرویس هاست رایگان، فراهم کردن بررسی کیفیت سرویس هاست برای مشتریان هست.
معمولا شرکت های میزبانی وب یک پلن با مدت زمان و مشخصات محدود ارائه میدند.
مثلا فضای هاست 300 مگابایت، پهنای باند 10 گیگابایت، امکان میزبانی یک دامنه اصلی و مدت زمان یک هفته .

هاست اشتراکی (shared)

در سرور این این نوع  هاست بیش از یک وب سایت میزبانی می شود.
با توجه به تعداد سایتهای روی سرور به 2 نوع اشتراکی کم جمعیت و پر جمعیت دسته بندی می شود.
بطور مثال اگر روی یک سرور 60 وب سایت باشد می توان آن را اشتراکی کم جمعیت نامید.
اگر 200 وب سایت وجود داشته باشد می توان آن را بعنوان اشتراکی پر جمعیت در نظر گرفت.
همه وب سایتهای این نوع سرویس، از منابع سرور مثل CPU و RAM بصورت اشتراکی استفاده می کنند.
شرکت ارائه دهنده هاست می تواند از طریق نرم افزاری، منابع سرور را محدود کند.
بطور مثال برای هر پلن هاست مقادیر معینی از منابع سرور قابل استفاده است.
انجام این کار از استفاده غیرمجاز سایر سایت های پرمصرف روی سرور جلوگیری خواهد کرد.
این نوع برای سایت های کوچک، کم مصرف ( از نظرمنابع) و کم بازدید مناسب می باشد.
اغلب دسترسی به سرویس SSH برای مشتری به دلیل اشتراکی بودن هاست و رعایت موارد امنیتی غیرفعال است.

هاست نمایندگی (Reseller)

به مشتریان اجازه فروش هاست را شبیه شرکت میزبانی وب می دهد ولی دسترسی کامل جهت مدیریت سرور را ندارند.
اکثر ریسلرها (نمایندگان فروش) پلن های مشابه پلن های اشتراکی هاست را میفروشند.
این شرکت های میزبانی وب هستند که این نوع اکانت ها را در اختیارشان قرار می دهند.
خود ریسلر بهتر است یک تیم پشتیبانی برای امور فروش و فنی داشته باشد.
به جز رفع مشکلاتی که مرتبط به سرور و از کنترل ریسلرها خارج است، بر عهده ریسلر می باشد.
اکثر شرکت های هاستینگی که این نوع سرویس را ارائه میدند یکی از شرایطی که برای این سرویس ها دارند این هست که به جزء موارد بعنوان مثال می توان از خطاهای معمول و رایج اسکریپت ها یا انجام انتقال سایت نام برد.
ریسلر بهتر است با قابلیت های کنترل پنل هاست و مشکلات عمومی اسکریپت ها آشنا باشد.
اغلب ریسلر یا نماینده فروش امکان استفاده از SSH در سرور لینوکسی یا کاربر administrator در سرور ویندوزی  را ندارد.

سرور مجازی خصوصی (VPS)

یک سرور فیزیکی از طریق مجازی‌سازها مثل VMware و KVM به تعدادی سرور مجازی خصوصی (Virtual Private Server) تقسیم می‌شود.
می توان مشخص کرد هر سرور مجازی خصوصی چه میزان CPU، RAM، هارد، پهنای باند و … داشته باشه.
برای مثال پلن اول RAM یک گیگابایت، CPU حداکثر 4000 مگاهرتز، هارد 30 گیگابایت و پهنای باند 200 گیگابایت هست.
تکنولوژی مجازی‌سازی روی سیستم‌عامل اجرا میشود بنابراین کرنل (kernel) یا هسته سیستم‌عامل بین VPS ها بصورت مشترک استفاده می شود.
این ریسک وجود دارد چنانچه مشکلی برای کرنل پیش بیاد، همه سرورهای مجازی دچار مشکل شوند.
مهمترین مزیت VPS، آزادی و اختیارات بیشتر در  پیکربندی (کانفیگ) آن می باشد.
بعضی از مشتریان به منظور نبود محدودیت در کانفیگ، وب‌سایت خود را از اشتراکی به VPS  منتقل می‌کنند
مشتری امکان دسترسی به کاربر root و SSH در سرور لینوکسی یا کاربر administrator در سرور ویندوزی  را دارد.
مشتری می‌تواند با پرداخت هزینه‌ای مسئولیت آپتایم و کانفیگ سرور را به همان شرکت هاستینگ یا شرکت دیگری واگذار کند.

سرور مجازی اختصاصی (VDS)

Virtual Dedicated Server را می توان ترکیبی از سرور مجازی خصوصی (VPS) و سرور اختصاصی (Dedicated Server) دانست.
تکنولوژی مجازی ساز بصورت مستقیم روی سرور فیزیکی اعمال می شود نه بروی سیستم عامل.
می توان آن را یک  نمونه کوچک از سرور اختصاصی دانست.
از آنجایی که یک سرور فیزیکی به تعدادی سرور مجازی کوچکتر تقسیم می شود، به VPS شباهت دارد.
از آنجایی که روی هر کدام از سرورهای مجازی یک kernel جدا نصب شده است، به سرور اختصاصی شباهت دارد.
برعکس VPS، اگر هسته سیستم عامل یکی از این سرورها دچار مشکل شود، روی سایر سرورهای اختصاصی مجازی تاثیری ندارد.
با توجه به مجزا و اختصاصی بودن منابع، VDS کارایی، امنیت، قابلیت‌اطمینان و مقیاس پذیری بهتری نسبت به VPS  دارد.
مشتری امکان دسترسی به کاربر root و SSH در سرور لینوکسی یا کاربر administrator در سرور ویندوزی  را دارد.
مشتری می‌تواند با پرداخت هزینه‌ای مسئولیت آپتایم و کانفیگ سرور را به همان شرکت هاستینگ یا شرکت دیگری واگذار کند.

سرور اختصاصی (Dedicated)

مشتری می توانید از حداکثر قدرت منابع سخت افزاری سرور فیزیکی خریداری یا اجاره شده استفاده کند.
مشتری امکان دسترسی به کاربر root و SSH در سرور لینوکسی یا کاربر administrator در سرور ویندوزی  را دارد.
مشتری می‌تواند با پرداخت هزینه‌ای مسئولیت آپتایم و کانفیگ سرور را به همان شرکت هاستینگ یا شرکت دیگری واگذار کند.

سرور مدیریت شده (MANAGED)

مشتری یک سرور که از قبل پیکربندی (کانفیگ) شده را اجاره یا خریداری می کند.
مشتری دسترسی کامل به سرور (دسترسی root در سروی های لینوکسی و دسترسی administrator در سرورهای ویندوزی) را ندارد.
مشتری ممکن است به فولدر مشخصی از طریق FTP یا گزینه‌های دیگری از طریق کنترل پنل هاست را داشته باشد.
مدیریت، نگهداری و کانفیگ سرور بر عهده شرکت هاستینگ است.

کولوکیشن (Colocation, Collocation, Co-Location)

مشتری مالک سرور است و شرکت هاستینگ سرور را درrack مستقر شده در مرکز داده (Data center) قرار می دهد.
rack می تواند توسط مشتری، شرکت هاستینگ یا Data Center خریداری شده باشد.
در صورتی که متعلق به مشتری نباشد، مشتری موظف است هزینه اجاره rack را به مالک آن پرداخت کند.
دیتاسنتر موظف به فراهم‌ کردن سیستم های برق ‌رسانی مجهز،کولینک (سیستم خنک کننده)، اطفاي حريق و تهويه است.
از سایر وظایف Data Center می‌توان به اختصاص فضای فیزیکی rack، اینترنت، ip، پهنای‌باند و مراقبت از سرور اشاره کرد.
چنانچه سرور دچار خرابی بدون دخالت دیتاسنتر شود، هزینه تعمیر و تعویض قطعات بر عهده مالک سرور است.
مشتری می توانید برای بروزرسانی و تغییرات سخت افزاری در سرور شخصی را جهت مراجعه به دیتاسنتر استخدام کند.
کانفیگ نرم افزاری سرور را با توجه به تصمیم مالک سرور می‌تواند توسط مالک یا شرکت دیگری انجام می شود.
این نوع یکی از قدرتمندترین و گرانترین نوع های میزبانی وب هست.

ابری

یکی از جدیدترین نوع های میزبانی وب جهت لود متعادل سایت از چندین سرور (افزونگی سرور) است.
مهمترین ویژگی آن آپتایم 99.9 و حتی 100 درصد سرور و سرویس های کانفیگ شده در آن است.
چنانچه یکی از سرورها دچار مشکل شود،وب سایت از سرور دیگه لود خواهد شد.
این امکان وجود دارد با توجه به وضعیت فعلی منابعی که وب سایت مصرف می‌کند از کاربر هزینه دریافت شود.
ارتقاء سرویس فعلی در کوتاهترین زمان ممکن بدون نیاز به انتقال به سرور دیگر انجام می شود.
منابع سخت افزاری بیشتر را می توان از سایر سرورها تامین کرد که بیانگر انعطاف بالای این نوع سرویس هست.
به دلیل پراکنده بودن اطلاعات در چند سرور، تامین امینت دشوارتر و امکان تهیه بکاپ بصورت فیزیکی وجود ندارد.

خوشه ای (cluster)

از چندین سرور تشکیل شده است که به هر سرور node (گره) و در کل خوشه گفته می شود.
سرورها، دارای محتوا یکسانی هستند تا بهتر از منابع استفاده کنند که آپتایم سرور را افزایش می دهد.
در نوع اشتراکی سرویس های وب سرور، پایگاه داده، ایمیل، FTP و …بر روی یک سرور فیزیکی هستند.

در نوع خوشه امکان‌پذیر است سرویس وب‌سرور از سرویس پایگاه داده (database) بمنظور افزایش سرعت پردازش داده ها مجزا باشد.
بطور مثال تاثیر سرویس FTP بر روی سرویس MYSQL کمتر می‌شود که بیانگر مقیاس پذیر بودن هاست خوشه‌ای است.

نوع خوشه‌ای مناسب سایتهای بزرگ مثل انجمن‌های اینترنتی است که از چندین وب‌ سرور و چندین پایگاه داده استفاده می‌کنند.

زمانی که فقط یک سرور هست برای ارتقاء و بروزرسانی های نرم افزاری نیاز به ریستارت سرور  بصورت دوره ای است.
در نوع خوشه ای (cluster) امکان ریستارت وجود دارد بطوریکه سرویس در دسترس است و همچنان دارید سرورهای داخل خوشه را آپگرید و بروزرسانی می کنید.

شبکه ای (Grid)

زمانی که نوع  خوشه  بصورت شبکه ای عمل می کند و از چندین node (گره) تشکیل شده است.
اگر گره‌ای به مشکل برخورد، سایر گره‌های داخل شبکه فعال هستند و پایداری سایتهای موجود روی این نوع هاست می‌شود.

خانگی (Home)

یک سیستم یا کامپیوتر مثل PC  در یک مکان خصوصی یا شخصی مثل خانه یا شرکت قرار دارد.
به اینترنت با سرعت مناسبی متصل است و امکان میزبانی یک یا چند سایت معمولی روی این نوع وجود دارد.

بعضی از شرکتهای ارائه دهنده اینترنت (ISP)، درخواست‌های TCP ورودی پورت 80 این شبکه ها را مسدود می‌کنند.
دلیل آن ایجاد اتصالات زیاد روی پورت 80 است. حتی از ارائه static IP به این نوع شبکه خودداری می‌کنند.

یک راه مرسوم برای اینکه بتونید HOSTNAME قابل اعتمادی را روی این سرویس ایجاد کنید استفاده از dynamic DNS هستش.
زمانی که IP سرور خانگی تغییر می‌کند، dynamic DNS آدرس IP  را در سرویس DNS سرور بصورت خودکار تغییر می‌دهد.

موارد خاص

انواع خاص دیگری مثل هاست‌های مجزا برای  فایل، تصویر، ویدئو، ایمیل، متن (یا Paste bin) و بلاگ نیز وجود دارند.

برچسب‌ها: host, hosting, web hosting, میزبانی وب, هاست